गजल ३१६ (थाल्यो)

आशाको दियो अस्ताउन थाल्यो 

आशुले शरिर वगाउन थाल्यो 

मायाको हिरासतमा फुलेको फुल

वियोगान्त कथा सुनाउन थाल्यो 

उल्टो विचारको विरुद्धमा आज 

आलौगिक सत्य उठाउन थाल्यो 

तरङ्गहरुको शृङ्खला उस्तै हुँदा 

विचित्रको मुटु जन्माउन थाल्यो