उदायो पहाड माथिबाट
एक बिहानै घाम
च्या च्या आबाजबाट
घामसंगै मेरो जन्म भयो
म संगै जन्मीएको त्यों घाम बरफ जस्तो छ
त्यों घाम सिरेटो जस्तो छ
यो समजले यस्तो बुझ्यो की
घामबाट निस्केको घाम समाजको थियो
घामबाट निस्केको घाम हराएको थियो
जीन्दगीको घड़ी घुमे जसरी
समयले हुर्कौउदै
समयले सिकाउदै
दुई खुट्टा टेक्ने बनाएर उभाई दियो
यही समाजमा ।
यो समाजसंग कुनै दुश्मनी छैन
यो समाज संग कुनै रिसईवी छैन
र यो सामाजको हिस्सा रहेको छु
यही समाजले रहनु भएकी मेरी आमालाइ
आमाको रुपमा सम्मान गर्छ
सेताम्मै कपाल फुलेकी आमाल़ाइ पूर्ण मान्छ
यही समाजले सबथोक ठान्छ
तर पनि
यो समाज सँग गुनासो छ-
मेरै आमालाई सबथोक मान्ने समाजले
मलाई सधै बाबू नभएको टुहुरोबाट सम्बोधन गर्छ ?
© अर्जुन 'दृस्टि' पौडेल
0 comments:
Post a Comment